Sep 26, 2025
Written by:
Vas
Ψάχνοντας το θέμα για το άρθρο της ημέρας και ακούγοντας σε shuffle την αγαπημένη μου playlist, έπεσα πάνω στο κομμάτι “Protection” των Massive Attack, οι οποίοι fan fact, πριν από τριάντα ένα χρόνια σαν σήμερα, κυκλοφόρησαν το ομώνυμο δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ τους. Οπότε “ήταν δίκαιο και έγινε πράξη” το σημερινό άρθρο να είναι αφιερωμένο σε αυτούς.
Ένα άλμπουμ που και ο καλύτερος μουσικός θα αδυνατούσε να κατηγοριοποιήσει
Η δεύτερη δουλεία των θρυλικών Massive Attack, δημοσιοποιήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1994 και αποτέλεσε ένα άλμπουμ ορόσημο για το συγκρότημα. Όπως τα περισσότερα άλμπουμ τους, έτσι και αυτό, συνδυάζει αριστοτεχνικά στοιχεία από ποικίλα είδη μουσικής από τέκνο και ηλεκτρονικούς ήχους, μέχρι hip hop, rap, r&b και ρέγκε. Το “Protection” αποτελεί μία ομαδική δουλεία μεταξύ των Massive Attack και άλλων καλλιτεχνών.
Kυκλοφόρησε σε μια μεταβατική περίοδο για τους Massive Attack, αλλά και γενικότερα για τη μουσική σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου. Η acid house κουλτούρα των late '80s είχε δώσει τη θέση της σε κάτι πιο εσωτερικό. Το trip hop είχε πλέον όνομα, αλλά όχι ακόμα σταθερή ταυτότητα. Οι Massive Attack έπρεπε να απαντήσουν στην επιτυχία του προηγούμενου άλμπουμ τους Blue Lines με κάτι εξίσου ρηξικέλευθο. Και αυτό έκαναν.
Η αίσθηση των τραγουδιών
Το δίσκο ανοίγει το ομώνυμο κομμάτι, το οποίο θα λέγαμε ότι είναι και το πιο γνωστό κομμάτι του project. Με διάρκεια μόλις 8 λεπτά (7 και 50 για την ακρίβεια), είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι. Αυτό που το ξεχωρίζει είναι η αίσθηση απαλότητας, χάρη στην ύπαρξη του συνθεσάιζερ και την συχνότητα ενός εφέ πεντάλ wah wah για να του δώσει αυτή την παλιομοδίτικη σόουλ αύρα, καθώς και μερικές απλές, αλλά όμορφες ακολουθίες πιάνου που γεμίζουν το τραγούδι περιοδικά. Παρά τη διάρκειά του, το τραγούδι είναι απολαυστικό και σε κρατάει συνεπαρμένο από την αρχή μέχρι το τέλος, αφού πρόκειται για μία πιο ρομαντική εκδοχή του συγκροτήματος, κάτι που δεν έχουμε έως τότε συνηθίσει. Όμορφος τρόπος για να ξεκινήσει το άλμπουμ: “απαλότητα”, τρυφεροί στίχοι και τα ιδανικά φωνητικά της Tracey Thorn. Σίγουρα σε κάνει να ανυπομονείς να ακούσεις και τα υπόλοιπα τραγούδια.
Ακολουθεί το "Karmacoma", ραπάρισμα από τους 3D και Tricky, ο τελευταίος εκ των οποίων έγραψε τους στίχους για το σόλο άλμπουμ του (το οποίο θα κυκλοφορούσε μετά από αυτό το project), αλλά αποφάσισε να τους χρησιμοποιήσει εδώ επειδή άρχιζε να τσακώνεται με το συγκρότημα. Σε συνδυασμό με τον πολύ σκοτεινό και industrial ρυθμό, που “δημιουργεί” ένα στοιχειωμένο, ομιχλώδες τοπίο στα αυτιά σου, το τραγούδι δημιουργεί μια πολύ τρομακτική ατμόσφαιρα, που παρόλα αυτά δεν σε κάνει να πατήσεις skip στο τραγούδι.
Σειρά έχει το “Three” που σου προκαλεί μία εγρήγορση και ένα μυστήριο, κάτι που είναι κάπως αντιφατικό αν αναλογιστούμε ότι καθ’ όλη την διάρκεια του, ακούμε την λεπτή, κάπως ψιθυριστή, φωνή της Σκωτσέζας τραγουδίστριας Nicolette. Επόμενο στην λίστα το "Weather Storm", το πρώτο από τα δύο ορχηστρικά κομμάτια του άλμπουμ. Με επιρροές από την τζαζ, έχουμε έναν μοναδικό ήχο, που προκαλείται από με ένα απαλό μπάσο και τύμπανο, τα οποία υποστηρίζουν ένα απολαυστικό σόλο πιάνου, χωρίς την ύπαρξη στίχων. Λειτουργεί ίσως σαν ένα διάλειμμα, για να αφήσει λίγο τον ακροατή να ξεκουραστεί πριν από την συνέχεια.
Το "Spying Glass" είναι ένα τραγούδι εμπνευσμένο από την dub, ερμηνευμένο από τον τραγουδιστή της reggae, Horace Andy. Αυτή η εκδοχή είναι φυσικά πιο ηλεκτρονικά εμποτισμένη, αλλά διατηρεί τις κιθάρες και το δυνατό μπάσο που ορίζουν το είδος dub. Σίγουρα ένα πιο ρυθμικό και δυναμικό, σε σχέση με τα προηγούμενα, κομμάτι.
Μην χάσεις την επόμενη! Κάνε download το Mood για να είσαι πάντα ενήμερος για τις πιο hot συναυλίες.
