Album of the day: Nirvana “Nevermind”

Sep 24, 2025

Written by:

Vas

Σαν σήμερα, πριν από 34 χρόνια για την ακρίβεια, ο κόσμος της μουσικής άλλαξε για πάντα. Το "Nevermind" των Nirvana έχει γενέθλια και εμείς εδώ στο Mood, δεν θα μπορούσαμε να μην του αφιερώσουμε ένα άρθρο. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1991 κυκλοφόρησε ένας από τους πιο διαχρονικούς δίσκους, που αποτέλεσε το soundtrack μιας ολόκληρης γενιάς. Παράλληλα, η κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου του συγκροτήματος επαναπροσδιόρισε τον ήχο και την αισθητική της δεκαετίας του ‘90, “εγκαινιάζοντας” την εποχή του grunge.

Ένα άλμπουμ που ακούγεται σαν γροθιά στο στομάχι

Σίγουρα όταν σε ρωτάνε για τους Nirvana, αρχικά θα πεταχτεί κάποιος γονιός από το backround να απαντήσει και δεύτερον θα σου έρθει στο μυαλό η iconic σκηνή από το videoclip του “Smells Like Teen Spirit”. Το πλάνο ανοίγει με ένα μαύρο all star που κινείται στο ρυθμό των ντραμς και προoικονομεί την έκρηξη που θα προκαλέσουν τα ντραμς. Τσιρλίντερς που ζητωκραυγάζουν, μία μπασκέτα στη μέση ενός σχολικού γυμναστηρίου, ένας ξανθός τύπος με ένα πράσινο ριγέ φούτερ που παίζει κιθάρα και καταθέτει την ψυχή του, σχεδόν σαν να γρυλίζει. Μια εικόνα γεμάτη ένταση και μία αίσθηση ασφυξίας, όπως ακριβώς και το κομμάτι.

Οι Nirvana πρόσφεραν στο κοινό το βίντεο και το κομμάτι αυτό, στις 10 Σεπτεμβρίου του 1991 και μετά από σχεδόν δύο εβδομάδες στις 24 Σεπτεμβρίου, ετοίμασαν μία ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Το πρωί της 24ης Σεπτεμβρίου, στα ράφια των δισκοπωλείων ξεχώριζε ένα διαφορετικό, κάπως αντικαπιταλιστικό μπλε εξώφυλλο, στη μέση του οποίου υπήρχε ένα γυμνό μωρό που κυνηγούσε ένα δολάριο μέσα σε μία πισίνα. Το “Nevermind” είχε μόλις γεννηθεί.

Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Η μουσική σκηνή κυριαρχείται από την pop και το hair metal. Η εναλλακτική σκηνή υπάρχει και αναπνέει στα υπόγεια. Το punk και τα πιο underground είδη, έχουν ήδη βρει σιγά σιγά τους “υπόγειους” εκφραστές τους και δημιουργούν μία πιο hardcore φάση εκεί. Και τότε, από το Seattle, έρχονται τρεις τύποι, ο Kurt Cobain, ο Krist Novoselic και ο Dave Grohl, που έχουν ήδη προετοιμάσει το έδαφος για την μουσική αυτή επανάσταση με το ντεμπούτο τους “Bleach” (1989).

Κανείς όμως δεν περίμενε το ταρακούνημα που θα προκαλούσε το "Nevermind". Ένας δίσκος που άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού. Με τον ήχο τους, έναν συνδυασμό punk, rock και pop μελωδιών, οι Nirvana έφεραν το grunge στο προσκήνιο και έβαλαν φωτιά στα μουσικά charts. Το "Nevermind" εκτόπισε τον Michael Jackson από την κορυφή και έδειξε σε όλους ότι η εναλλακτική μουσική είχε έρθει για να μείνει.

Το crunge αφήγημα

Ακούγοντας τον ήχο των Nirvana είναι δύσκολο να τον οριοθετήσεις και αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός. Μαζί με κάποιες άλλες μπάντες από την γειτονιά του Σιάτλ, επιδιώξαν να φέρουν έναν ήχο στο αυτί του κάθε ακροατή, που θα τον έκανε να απορεί "τι στο καλό ακούει". Σίγουρα κάτι μοναδικό, λίγο απροσδιόριστο και αξέχαστο.

Είναι punk; Όχι ακριβώς. Είναι εν μέρη punk, χωρίς την μονότονη επαναληπτικότητα από τα τρία ακόρντα. Είναι εμπνευσμένη από την σκληροπυρηνική πανκ, την heavy metal και την indie rock. Έχει κιθάρες με έντονη ηχητική παραμόρφωση και θόρυβο, αλλά ταυτόχρονα έχει πιο αργό τέμπο και περίπλοκη ενορχήστρωση. Θα λέγαμε ότι “μία είναι έτσι, μία είναι αλλιώς” αφού κινείται ανάμεσα σε δυναμικά κομμάτια και σε κομμάτια απαθή ή γεμάτα θλίψη στίχο. Αυτή είναι η grunge, ένα είδος εναλλακτικής ροκ, της οποίας το αποτύπωμα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς τους Nirvana και το “Nevermind”.

Track by Track: Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια

Κάθε κομμάτι του "Nevermind" είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του:

Smells Like Teen Spirit: Ο ύμνος μιας ολόκληρης γενιάς. Η ειρωνεία; Ο τίτλος προήλθε από ένα γκράφιτι της Kathleen Hanna (Bikini Kill) που κορόιδευε τον Kurt Cobain επειδή μύριζε σαν το ομώνυμο γυναικείο αποσμητικό. Ο Cobain, μη γνωρίζοντας το προϊόν, θεώρησε τη φράση επαναστατική. Η μουσική, μια ωδή στην αγαπημένη του μπάντα, τους Pixies, και στη δυναμική "quiet-loud-quiet" που τελειοποίησαν.
Come As You Are: Με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα guitar riffs στην ιστορία της rock, ένα κάλεσμα στην αποδοχή και στην αυθεντικότητα, που όμως κρύβει μέσα του μια σκοτεινή ειρωνεία.
Lithium: Η διπολική διαταραχή μελοποιημένη. Η απόλυτη ηρεμία των κουπλέ που εκρήγνυται σε ένα οργισμένο, σχεδόν λυτρωτικό ρεφρέν. Ένα τραγούδι για την εύρεση της θρησκείας μετά από μια προσωπική τραγωδία.
In Bloom: Η σάτιρα της μπάντας προς το νέο της κοινό. Οι Nirvana κορόιδευαν τους "jocks" που ξαφνικά τραγουδούσαν τους στίχους τους στα πάρτι, χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά τους. Το βίντεο κλιπ, μια παρωδία των shows της δεκαετίας του '60, είναι απλά ιδιοφυές.
Polly: Βασισμένο σε μια αληθινή, φρικιαστική ιστορία απαγωγής, ένα ακουστικό, σχεδόν νανουριστικό κομμάτι που σε στοιχειώνει με τη σκοτεινή του αφήγηση.

Σήμερα, το "Nevermind" εξακολουθεί να ακούγεται επίκαιρο. Η ενέργεια, η συνθετική του αρτιότητα και η συναισθηματική του ειλικρίνεια το καθιστούν ένα διαχρονικό έργο, ένα σημείο αναφοράς που συνεχίζει να επηρεάζει μουσικούς και να συγκινεί ακροατές σε όλο τον κόσμο.

Το crunge αφήγημα

Track by Track: Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια

Κάθε κομμάτι του "Nevermind" είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του:

Smells Like Teen Spirit: Ο ύμνος μιας ολόκληρης γενιάς. Η ειρωνεία; Ο τίτλος προήλθε από ένα γκράφιτι της Kathleen Hanna (Bikini Kill) που κορόιδευε τον Kurt Cobain επειδή μύριζε σαν το ομώνυμο γυναικείο αποσμητικό. Ο Cobain, μη γνωρίζοντας το προϊόν, θεώρησε τη φράση επαναστατική. Η μουσική, μια ωδή στην αγαπημένη του μπάντα, τους Pixies, και στη δυναμική "quiet-loud-quiet" που τελειοποίησαν.
Come As You Are: Με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα guitar riffs στην ιστορία της rock, ένα κάλεσμα στην αποδοχή και στην αυθεντικότητα, που όμως κρύβει μέσα του μια σκοτεινή ειρωνεία.
Lithium: Η διπολική διαταραχή μελοποιημένη. Η απόλυτη ηρεμία των κουπλέ που εκρήγνυται σε ένα οργισμένο, σχεδόν λυτρωτικό ρεφρέν. Ένα τραγούδι για την εύρεση της θρησκείας μετά από μια προσωπική τραγωδία.
In Bloom: Η σάτιρα της μπάντας προς το νέο της κοινό. Οι Nirvana κορόιδευαν τους "jocks" που ξαφνικά τραγουδούσαν τους στίχους τους στα πάρτι, χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά τους. Το βίντεο κλιπ, μια παρωδία των shows της δεκαετίας του '60, είναι απλά ιδιοφυές.
Polly: Βασισμένο σε μια αληθινή, φρικιαστική ιστορία απαγωγής, ένα ακουστικό, σχεδόν νανουριστικό κομμάτι που σε στοιχειώνει με τη σκοτεινή του αφήγηση.

Έχασες τη συναυλία;

Μην χάσεις την επόμενη! Κάνε download το Mood για να είσαι πάντα ενήμερος για τις πιο hot συναυλίες.