Κάθε φορά που βλέπουμε έναν αγαπημένο μας τραγουδιστή να παίρνει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο, αναρωτιόμαστε: «Θα τα καταφέρει;» Η αλήθεια είναι πως η μουσική και η υποκριτική μοιράζονται κάτι βαθύτερο από όσο φαντάζεστε. Και οι δύο χρειάζονται ψυχή, παρουσία και την ικανότητα να κάνεις χιλιάδες ανθρώπους να νιώσουν κάτι αληθινό.

Γιατί οι τραγουδιστές έχουν φυσικό πλεονέκτημα;

- είναι γεννημένοι performers

Η σκηνή τους είναι οικεία. Φανταστείτε να στέκεστε μπροστά σε 50.000 ανθρώπους στο ΟΑΚΑ. Να πρέπει να κρατήσετε την προσοχή τους, να τους συγκινήσετε μόνο με τη φωνή, την κίνηση, την παρουσία σας. Αυτή η εμπειρία δεν προσφέρεται από κανένα acting workshop. Οι τραγουδιστές ξέρουν καλά τι σημαίνει σκηνική παρουσία: πώς να σταθούν, πώς να γεμίσουν τον χώρο, πώς να μεταδώσουν ένα συναίσθημα χωρίς να πουν ούτε μία λέξη.

Το συναίσθημα, άλλωστε, είναι η δουλειά τους. Κάθε τραγούδι είναι μια μικρή ταινία. Κάθε ερμηνεία απαιτεί να μπεις σε έναν ρόλο, να νιώσεις τους στίχους, να τους ζήσεις. Η συναισθηματική ευφυΐα που χρειάζεται για να περάσεις κάτι αληθινό μέσα από μια μελωδία είναι το ίδιο απαραίτητη και στην υποκριτική. Για να γίνει ένας ρόλος πιστευτός, πρέπει πρώτα να τον νιώσεις. Αυτό είναι που κάνουν οι τραγουδιστές πάνω στη σκηνή.

Και το κοινό τους το ξέρει. Τους ακολουθεί, τους πιστεύει, τους στηρίζει. Όταν η Lady Gaga ανακοίνωσε το A Star is Born, το fanbase της ήταν ήδη εκεί. Δεν περίμενε να πειστεί. Για τους παραγωγούς, αυτό σημαίνει εγγυημένα εισιτήρια. Για τον καλλιτέχνη, σημαίνει μια δεύτερη ευκαιρία. Να δείξει ποιος είναι πραγματικά. Να μεταμορφωθεί. Να διηγηθεί μια ιστορία διαφορετικά, αλλά εξίσου έντονα.

Γιατί τελικά, ο καλός performer δεν περιορίζεται σε ένα μόνο μέσο. Ξέρει να ανεβαίνει σε κάθε σκηνή - μουσική ή κινηματογραφική και να την κάνει δική του.