«ΑξΙΟΣ ΕΣΤΙ»: Το Καλλιμάρμαρο τραγούδησε Γρηγόρη Μπιθικώτση

«ΑξΙΟΣ ΕΣΤΙ»: Το Καλλιμάρμαρο τραγούδησε Γρηγόρη Μπιθικώτση

Sep 18, 2025

Written by:

Baz

Από το Περιστέρι στις κορυφές του ελληνικού τραγουδιού

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γεννήθηκε στο Περιστέρι στις 11 Δεκεμβρίου 1922, σε μια Ελλάδα που έβγαινε τραυματισμένη από τη Μικρασιατική Καταστροφή και βρισκόταν μπροστά σε νέες καταιγίδες. Γόνος φτωχής οικογένειας, μεγάλωσε με δυσκολίες αλλά και με τη δύναμη της μουσικής να τον συντροφεύει. Πριν βρει τον δρόμο του στο πεντάγραμμο, εργάστηκε ως υδραυλικός, ζώντας από κοντά την καθημερινότητα του λαού, γεγονός που διαμόρφωσε τον χαρακτήρα και το ύφος του.

Από μικρός έδειξε κλίση στο τραγούδι και έμαθε κιθάρα, με την οποία άρχισε να συνοδεύει τις πρώτες του ερμηνείες.Τραγούδησε σε ταβέρνες, συνεργάστηκε με τους μεγάλους ποιητές και συνθέτες όπως τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, και πολλούς ακόμα. Με τη βαθιά, αναγνωρίσιμη φωνή του πέρασε τραγούδια, στίχους και συναισθηματικούς κόσμους στα σπίτια και στις ψυχές πολλών.

Με έργα όπως ο «Επιτάφιος», «Ρωμιοσύνη», «Άξιον Εστί» και ελαφρύτερες αλλά όχι λιγότερο σημαντικές επιτυχίες, όπως «Το καντήλι τρεμοσβήνει» και «Επίσημη αγαπημένη», ο Μπιθικώτσης κατάφερε να γεφυρώσει το λαϊκό τραγούδι και να γίνει φωνή του λαού, της αγάπης, του πόνου, της νοσταλγίας.

Ο «Σερ» του ελληνικού πενταγράμμου

Ο Μπιθικώτσης δεν ήταν απλώς ένας λαϊκός τραγουδιστής. Ήταν η φωνή που ένωσε διαφορετικά ακροατήρια. Από τα λαϊκά στέκια μέχρι τα αριστερά φοιτητικά αμφιθέατρα, και από τις αίθουσες συναυλιών μέχρι τα γλέντια στις γειτονιές, η φωνή του ακουγόταν παντού.

Με τραγούδια όπως «Επίσημη αγαπημένη», «Το καντήλι τρεμοσβήνει», «Της γερακίνας γιος» και τόσα άλλα, μίλησε για τον έρωτα, τον πόνο, τη χαρά και τη νοσταλγία. Γι’ αυτό και ο κόσμος τον αποκάλεσε «Σερ», όχι μόνο για την επιβλητική παρουσία του αλλά και για την ευγένεια και το κύρος που έδινε σε κάθε του ερμηνεία.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ηχογράφησε περισσότερους από 500 δίσκους, συνεργάστηκε με κορυφαίους συνθέτες (Ξαρχάκο, Λοΐζο, Μούτση) και έδωσε υπόσταση σε αμέτρητα τραγούδια που έμειναν αθάνατα.

Η πολιτική δράση και η στάση ζωής

Ο Μπιθικώτσης δεν περιορίστηκε στη μουσική. Υπήρξε ενεργός πολιτικά, με αριστερές πεποιθήσεις, και πολλές φορές το πλήρωσε ακριβά. Στη διάρκεια της δικτατορίας, η φωνή του θεωρήθηκε επικίνδυνη, ακριβώς γιατί είχε τη δύναμη να συγκινεί και να κινητοποιεί.

Ωστόσο, σε όλη του τη ζωή κράτησε μια στάση ευθύτητας και σεμνότητας. Δεν έγινε ποτέ «σταρ» με την τρέχουσα έννοια, προτίμησε να είναι η φωνή του κόσμου, ο ερμηνευτής που τραγουδούσε με αλήθεια.

Μια ζωή γεμάτη μουσική και αναγνώριση

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης έφυγε από τη ζωή στις 7 Απριλίου 2005, αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη ανεκτίμητη. Η κηδεία του έγινε δημόσιο γεγονός, με χιλιάδες κόσμου να τον αποχαιρετούν όπως άξιζε σε έναν άνθρωπο που σημάδεψε τον πολιτισμό μας.

Η φωνή του, όμως, δεν έσβησε ποτέ. Παραμένει παρούσα μέσα από τα τραγούδια, τις ηχογραφήσεις και κυρίως τη μνήμη όσων τον άκουσαν και τον αγάπησαν.

Η συναυλία-αφιέρωμα χθες στο Καλλιμάρμαρο

Χθες, Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025, το Καλλιμάρμαρο στάδιο γέμισε για να τιμήσει τα 20 χρόνια από τον θάνατο του Μπιθικώτση. Η συναυλία-αφιέρωμα είχε τίτλο «Άξιος Εστί» κι ανέλαβε σκηνοθετικά και καλλιτεχνικά ο Λάκης Λαζόπουλος, προσφέροντας ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα γεμάτο συγκίνηση και μουσική μνήμη.

Στη σκηνή ανέβηκαν πολλοί γνωστοί και αγαπητοί καλλιτέχνες: η Πέγκυ Ζήνα, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Χρήστος Δάντης, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Πέτρος Γαϊτάνος και ο Γιώργος Μαργαρίτης μεταξύ άλλων. Το κοινό επευφημούσε, τραγούδησε μαζί τους, θυμήθηκε στιγμές και στίχους που δεν είναι απλώς τραγούδια αλλά κομμάτια της ζωής του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συναυλία ξεκίνησε με μια ιδιαίτερη πινελιά: η συμμετοχή των νεαρών ρεμπετών του δρόμου, των «ΤΕΚΕΤΖΗΔΩΝ», που έκαναν το ξεκίνημα, θυμίζοντας πως ο Μπιθικώτσης ήταν πάντα φωνή απλών ανθρώπων. Επίσης, ο Σταύρος Ξαρχάκος είχε έναν ιδιαίτερο ρόλο, μίλησε για τη διαδρομή του Μπιθικώτση και την κληρονομιά του στο τραγούδι.


Η δύναμη της ένωσης μουσικής και μνήμης

Η συναυλία δεν ήταν απλώς αναδρομή. Ήταν υπενθύμιση ότι κάποιες φωνές συνεχίζουν να ζουν μέσα μας. Ο Μπιθικώτσης δεν ήταν μόνο καλλιτέχνης, ήταν γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το σήμερα. Τα τραγούδια του, οι στίχοι των ποιητών που ερμήνευσε, η φωνή του που μπορούσε να πονέσει αλλά και να γιατρέψει.

Η επιλογή του τίτλου «Άξιος Εστί» δεν είναι τυχαία: θυμίζει την ανάγκη να τιμούμε την αξία, όχι μόνο την επιτυχία, αλλά την αυθεντικότητα, την αφοσίωση, την προσφορά. Όπως είπε ο Λάκης Λαζόπουλος στη βραδιά, «Ο Μπιθικώτσης ήταν ένας από τους μοναδικούς που ερμήνευε όλα τα τραγούδια των μεγάλων ποιητών με σεβασμό και με καρδιά.» 

Η φωνή που δεν σβήνει

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης έφυγε το 2005, αλλά η φωνή του ακούγεται ακόμα στα πανηγύρια, στα ραδιόφωνα, στα σπίτια μας. Η χθεσινή συναυλία στο Καλλιμάρμαρο δεν ήταν απλώς μια μουσική συγκέντρωση, ήταν μια πράξη μνήμης που ένωσε δουλειά, συναίσθημα και συλλογικό πόθο να μην ξεχαστεί.

Μερικά τραγούδια πεθαίνουν όταν σβήσουν οι φωτιές της σκηνής. Αλλά με τον Μπιθικώτση, κάθε νότα είναι πυξίδα, κάθε στίχος υπενθύμιση πως η μουσική δεν κοιτάζει πίσω μόνο με νοσταλγία, αλλά προχωρά όταν τη φέρνουμε μέσα μας. Και χθες, στο Καλλιμάρμαρο, μάθαμε ξανά γιατί είναι «άξιος».

Η δύναμη της ένωσης μουσικής και μνήμης

Η συναυλία δεν ήταν απλώς αναδρομή. Ήταν υπενθύμιση ότι κάποιες φωνές συνεχίζουν να ζουν μέσα μας. Ο Μπιθικώτσης δεν ήταν μόνο καλλιτέχνης, ήταν γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το σήμερα. Τα τραγούδια του, οι στίχοι των ποιητών που ερμήνευσε, η φωνή του που μπορούσε να πονέσει αλλά και να γιατρέψει.

Η επιλογή του τίτλου «Άξιος Εστί» δεν είναι τυχαία: θυμίζει την ανάγκη να τιμούμε την αξία, όχι μόνο την επιτυχία, αλλά την αυθεντικότητα, την αφοσίωση, την προσφορά. Όπως είπε ο Λάκης Λαζόπουλος στη βραδιά, «Ο Μπιθικώτσης ήταν ένας από τους μοναδικούς που ερμήνευε όλα τα τραγούδια των μεγάλων ποιητών με σεβασμό και με καρδιά.» 

Η φωνή που δεν σβήνει

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης έφυγε το 2005, αλλά η φωνή του ακούγεται ακόμα στα πανηγύρια, στα ραδιόφωνα, στα σπίτια μας. Η χθεσινή συναυλία στο Καλλιμάρμαρο δεν ήταν απλώς μια μουσική συγκέντρωση, ήταν μια πράξη μνήμης που ένωσε δουλειά, συναίσθημα και συλλογικό πόθο να μην ξεχαστεί.

Μερικά τραγούδια πεθαίνουν όταν σβήσουν οι φωτιές της σκηνής. Αλλά με τον Μπιθικώτση, κάθε νότα είναι πυξίδα, κάθε στίχος υπενθύμιση πως η μουσική δεν κοιτάζει πίσω μόνο με νοσταλγία, αλλά προχωρά όταν τη φέρνουμε μέσα μας. Και χθες, στο Καλλιμάρμαρο, μάθαμε ξανά γιατί είναι «άξιος».

Έχασες τη συναυλία;

Έχασες τη συναυλία;

Έχασες τη συναυλία;

Έχασες τη συναυλία;

Μην χάσεις την επόμενη! Κάνε download το Mood για να είσαι πάντα ενήμερος για τις πιο hot συναυλίες.