Κάποτε η μουσική σκηνή ήταν ένας ανδροκρατούμενος χώρος όπου οι γυναίκες αντιμετώπιζαν το δίλημμα της υπερσεξουαλικοποίησης ή της αποσιώπησης. Σήμερα όμως, κάτι αλλάζει ριζικά.

Από το περιθώριο στο κέντρο της σκηνής

Η πορεία των γυναικών καλλιτεχνίδων από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα μοιάζει με μία συνεχή μάχη για αυθεντικότητα. Ενώ παλιότερα το μουσικό establishment επέβαλλε συγκεκριμένα καλούπια, είτε την "αθώα κούκλα", είτε την "επικίνδυνη femme fatale". Η σημερινή γενιά καλλιτεχνίδων γράφει τους δικούς της κανόνες.

Οι πρωτοπόρες που άνοιξαν το δρόμο

Καλλιτέχνιδες όπως η Αρλέττα, η Χάρις Αλεξίου και η Ελευθερία Αρβανιτάκη στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς οι Joan Baez, Joni Mitchell και Patty Smyth, δεν αρκέστηκαν στο να τραγουδήσουν, επαναστάτησαν.

"Δεν θέλω να με θυμούνται για το πώς φαινόμουν, αλλά για αυτό που είπα." 

- Patty Smyth

Η εποχή της ψηφιακής επανάστασης

Το streaming και τα social media έφεραν μια νέα εποχή για τις γυναίκες στη μουσική. Πλέον:

• Οι καλλιτέχνιδες έχουν άμεση επαφή με το κοινό τους

• Δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από τις δισκογραφικές εταιρείες

• Μπορούν να ελέγχουν την εικόνα τους και το μήνυμά τους

• Δημιουργούν κοινότητες υποστήριξης με άλλες γυναίκες

Η νέα γενιά που αλλάζει τα δεδομένα

Από την Billie Eilish που αρνείται την υπερσεξουαλικοποίηση, μέχρι την Dua Lipa που συνδυάζει δύναμη και θηλυκότητα με τους δικούς της όρους. Στην Ελλάδα, καλλιτέχνιδες όπως η Τάμτα, η Stefania και η Marina Satti φέρνουν φρέσκιες προσεγγίσεις στη σκηνή.