Τι κοινό έχει ένα γρήγορο κομμάτι του Mozart σε μείζονα τόνο με το κίτρινο χρώμα; Ή ένα αργό μελαγχολικό έργο του Brahms με το σκούρο μπλε; Σύμφωνα με μια πρωτοποριακή μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) το 2013, η απάντηση βρίσκεται στα συναισθήματα που προκαλούν αυτά τα ερεθίσματα. Η έρευνα, αποκάλυψε για πρώτη φορά με επιστημονική ακρίβεια ότι οι ανθρώπινες αντιστοιχίσεις μεταξύ μουσικής και χρωμάτων διαμεσολαβούνται από κοινές συναισθηματικές συνδέσεις.

Οι ερευνητές μελέτησαν 18 κλασικά ορχηστρικά κομμάτια από τους Bach, Mozart και Brahms, τα οποία διέφεραν σε ρυθμό (αργά, μέτρια, γρήγορα), τόνο (μείζονα ή ελάσσονα και συνθέτη, για να διασφαλιστεί η ποικιλομορφία. Οι συμμετέχοντες από τις ΗΠΑ και το Μεξικό κλήθηκαν να επιλέξουν από μια παλέτα 37 χρωμάτων εκείνα που "ταίριαζαν καλύτερα" ή "χειρότερα" με κάθε μουσικό απόσπασμα.

Τα Κύρια Ευρήματα της έρευνας

Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά συνεπή:

Γρήγορη μουσική σε μείζονα τόνο συνδέθηκε με χρώματα που ήταν:

• Πιο κορεσμένα

• Πιο φωτεινά

• Πιο κίτρινα

Αργή μουσική σε ελάσσονα τόνο συνδέθηκε με χρώματα που ήταν:

• Λιγότερο κορεσμένα (πιο γκρίζα)

• Πιο σκούρα

• Πιο μπλε

Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν η εξαιρετικά ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των συναισθηματικών αξιολογήσεων της μουσικής και των χρωμάτων που επέλεγαν οι συμμετέχοντες. Οι συσχετίσεις κυμάνθηκαν από 0.89 έως 0.99, υποδηλώνοντας ότι τα συναισθήματα αποτελούν τον κύριο μηχανισμό σύνδεσης. «Εκπληκτικά, μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια 95% πόσο χαρούμενα ή λυπημένα θα είναι τα χρώματα που επιλέγουν οι άνθρωποι, βασιζόμενοι στο πόσο χαρούμενη ή λυπημένη είναι η μουσική που ακούνε», δήλωσε ο Palmer. Ενώ ακόμη, στα αποτελέσματα παρατηρήθκαν τα ίδια μοτίβα τόσο στους Αμερικανούς όσο και στους Μεξικανούς συμμετέχοντες, υποδηλώνοντας ότι αυτές οι συνδέσεις μπορεί να έχουν βιολογική ή πολιτισμικά καθολική βάση.