Από την αρχή που καταλαβαίνουμε τι σημαίνει μουσική, όλοι μπαίνουμε σε ένα δρόμο προσωπικής ανακάλυψης του στυλ, της αισθητικής και των vibes που μας κάνουν να θέλουμε να ακούμε ένα τραγούδι ξανά και ξανά. Και όχι μόνο ένα τραγούδι, αλλά και έναν καλλιτέχνη, μια μπάντα ή ακόμα και ένα είδος μουσικής, με τόσο πάθος, λες και είναι οι μοναδικοί στον κόσμο.

Για να βρούμε, όμως, όλα αυτά που μας κάνουν να παθιαζόμαστε για την μουσική, περνάμε από πολλά γνωστά μονοπάτια, πολυπερπατημένα. Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ, ακούμε γνωστές playlists με κομμάτια που παίζονται σε γνωστά μαγαζιά ή σε μαγαζιά που προτιμάμε να βγαίνουμε το βράδυ και μουσική που ακούν οι φίλοι μας, νομίζοντας πως θα μας αρέσει και εμάς. Αλλά τι γίνεται αν ξεφύγουμε από αυτή τη νόρμα και αφήσουμε τον ήχο να μας οδηγήσει σε απρόσμενες και διαφορετικές εμπειρίες; Υπάρχουν στιγμές που ο ήχος ξεφεύγει από αυτά τα πλαίσια και μετατρέπεται σε πηγή απρόσμενης δημιουργίας. Οι παρακάτω δραστηριότητες προτείνουν έναν διαφορετικό τρόπο σχέσης με τη μουσική, έναν τρόπο που σπάει τη ρουτίνα και ανοίγει τον δρόμο για νέες εμπειρίες.

Field recording & sound collage

Η καταγραφή ήχων από το περιβάλλον έχει αναδειχθεί σε ξεχωριστή μορφή μουσικής δημιουργίας. Το βουητό του μετρό στην Αθήνα, οι καμπάνες μιας εκκλησίας Κυριακή πρωί, τα κύματα που σκάνε στην παραλία ή οι φωνές από το παζάρι, μπορούν να αποτελέσουν υλικό για ένα sound collage. Ο συνδυασμός τους αποκαλύπτει το κρυμμένο ηχοτοπίο μιας πόλης ή ενός χωριού και δημιουργεί μια ιδιότυπη μουσική αφήγηση. Και κάπως έτσι καταλαβαίνεις ότι οι ήχοι που ακούμε καθημερινά, ίσως και να κάνουν από τις πιο ωραίες μουσικές που μπορείς να ακούσεις, και το γεγονός ότι τις φτιάχνεις μόνος σου μπορεί να σε εξιτάρει ακόμα πιο πολύ.

Ο Κωνσταντίνος Βήτα έχει ενσωματώσει ηχογραφήσεις της πόλης και του περιβάλλοντος σε δίσκους του, ενώ ο Βρετανός Chris Watson, μέλος των Cabaret Voltaire, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους field recordists παγκοσμίως.

Αυτοσχέδια όργανα από καθημερινά αντικείμενα

Η μουσική δεν περιορίζεται στα παραδοσιακά όργανα. Μεταλλικά καπάκια, ταψιά, κουτάλες, πλαστικά μπουκάλια ή τενεκεδάκια καφέ μπορούν να μεταμορφωθούν σε κρουστά με ξεχωριστή χροιά. Η αυτοσχέδια εφεύρεση θυμίζει ότι πολλά παραδοσιακά όργανα γεννήθηκαν από εργαλεία της καθημερινής ζωής. Σκέψου πώς κάποτε τα παραδοσιακά κρουστά προέκυψαν από απλά εργαλεία, εσύ μπορείς να συνεχίσεις την παράδοση με τον δικό σου πειραματισμό.

Ο συνθέτης Δημήτρης Καμαρωτός έχει πειραματιστεί με μη-συμβατικά όργανα και ηχητικά υλικά. Σε διεθνές επίπεδο, η ομάδα STOMP έχει βασίσει ολόκληρη θεατρική εμπειρία σε αντικείμενα δρόμου, όπως σκουπόξυλα, κουβάδες και καπάκια.

Body percussion & ρυθμικοί κύκλοι

Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί το πιο άμεσο μουσικό όργανο. Παλαμάκια, πατήματα, χτύπημα στο στήθος ή και στα πόδια δημιουργούν ζωντανές πολυρυθμίες. Η πρακτική αυτή θυμίζει τα αυθόρμητα γλέντια ή τις παρέες που τραγουδούν και χτυπούν με ρυθμό στο τραπέζι. Με το δικό τους ρυθμό, προσωπικό ο καθένας. Μια ομάδα μπορεί να σχηματίσει έναν «ρυθμικό κύκλο», όπου κάθε συμμετέχων αναλαμβάνει διαφορετικό μοτίβο, συνθέτοντας μια συλλογική εμπειρία. Ένα παιχνίδι που θυμίζει τα αυθόρμητα τραγούδια σε ελληνικά γλέντια, αλλά με πιο ρυθμικό και μινιμαλιστικό twist.

Το ελληνικό Project Bodyterranean, με επικεφαλής τον Σάββα Χατζησαββίδη, φέρνει το body percussion σε διάλογο με παραδοσιακές φόρμες. Στο εξωτερικό, ο Keith Terry θεωρείται πρωτοπόρος σε αυτή την τεχνική.