Όταν η εικόνα βρήκε τη φωνή της

Στα πρώτα χρόνια του κινηματογράφου, οι ταινίες ήταν βουβές. Όμως οι αίθουσες δεν ήταν ποτέ πραγματικά σιωπηλές, πάντα υπήρχε ένα πιάνο ή μια μικρή ορχήστρα να συνοδεύει τις εικόνες. Η μουσική ήταν εκεί για να γεμίσει το κενό, να κατευθύνει το συναίσθημα, να κάνει την εμπειρία πιο ζωντανή, και δεν ήταν ποτέ απλά συνοδευτική, ήταν γλώσσα, συναίσθημα και αφήγηση. Όταν οι εικόνες βρήκαν τη φωνή τους, τα soundtracks έγιναν το στοιχείο που μπορούσε να απογειώσει μια σκηνή ή να αφήσει μια ταινία να χαθεί στη λήθη. Η μουσική και το σινεμά ένωσαν τις δυνάμεις τους, δημιουργώντας στιγμές που χαράχτηκαν βαθιά στη συλλογική μνήμη. Με τον ερχομό του ήχου, το σινεμά απέκτησε νέα διάσταση: τα τραγούδια έγιναν αφηγητές ιστοριών.

Η δύναμη του soundtrack

Δεν είναι μόνο οι σπουδαίες ερμηνείες ή οι σκηνοθετικές πινελιές που καθορίζουν μια ταινία, είναι και η μελωδία που την ακολουθεί. Από το ανατριχιαστικό "Jaws theme" που σε έκανε να φοβάσαι τη θάλασσα μέχρι την επική μουσική του Lord of the Rings που σε ταξίδευε σε κόσμους φαντασίας και από το επικό «Star Wars» του John Williams μέχρι το σκοτεινό μεγαλείο του «The Godfather» με τη μουσική του Nino Rota, τα soundtracks δεν έμειναν απλά στο background. Έγιναν σύμβολα, αναγνωρίσιμα από τις πρώτες νότες και έγιναν κομμάτι της εμπειρίας μαας φέρνοντας στο φως συναισθήματα που οι εικόνες μόνες τους δεν αρκούν για να προκαλέσουν. Πολλές φορές, η μουσική έσωσε ακόμα και μέτριες ταινίες, δίνοντάς τους μια δεύτερη ζωή στη μνήμη του κοινού.